Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Τα όπλα των προγόνων μας.


Ένα περίστροφο του 1897.
Το βρήκα στην Αχαΐα πρόσφατα.
Είναι ένα Lebel Modèle 1892, γαλλικής κατασκευής.
Το βρήκε το 1953 στο εργαστήριο ενός οπλουργού, στο Σοχό Θεσσαλονίκης, ένας νεαρός που μόλις είχε απολυθεί από το στρατό.
Επειδή ήταν πολύ κακοπαθημένο, ο καπάτσος οπλουργός του είπε πως θα το «φτιάξει» και μεγάλωσε το διαμέτρημά του από 0.32 της ίντσας (8 χλστ.) σε 0.38 της ίντσας.
Ο αφελής νεαρός το έφερε στο χωριό του, το χάρισε στον αδελφό του και το ξέχασε.
Ο νέος του ιδιοκτήτης το έκρυψε στον αχυρώνα του και το ξέχασε κι αυτός.
Μέχρι πρόσφατα, που το βρήκαν οι δύο μικρότεροί τους γιοί, ο ξάδελφός μου κι εγώ.
Το περίστροφο είναι πλέον μη λειτουργικό.
Η κάννη του από τη σκουριά και την αύξηση του διαμετρήματος είναι κάτι παραπάνω από επικίνδυνη.

Αναρωτιέμαι για την ιστορία του.
Δεδομένου ότι το είχαν μόνο οι  αξιωματικοί του γαλλικού στρατού, εικάζω πως πρέπει να ήλθε το 1915 με την κατοχή της Θεσσαλονίκης από τα στρατεύματα της Entente.
Πώς βρέθηκε από το ζωνάρι ενός αξιωματικού στον μπάγκο του καπάτσου πλην αδέξιου οπλουργού μετά από 38 χρόνια;
Φαντάζομαι να το κλέβουν παράνομοι, να το κρατάνε αντάρτες και να κατάσχεται με τη λήξη του Εμφυλίου. 
Μπορεί, πάλι, να πουλήθηκε σε κάναν χωροφύλακα, να όπλισε κάναν ταγματασφαλήτη ή απλά να είχε παραπέσει όλο αυτό τον καιρό.
Ευτυχώς ποτέ δεν θα μάθουμε.

Σάββατο 10 Οκτωβρίου 2015

Επιστροφή στην κανονικότητα


Φέτος δεν πήγα Βοβούσα. Έμεινα στο χωριό.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, πέρασα ένα μήνα χωρίς κομπιούτερ.
Αλλά οι φίλοι μου με ενημέρωναν για τις τελευταίες μόδες των σκύλων στο καταφύγιο.






Γλυκός σαν κουραμπιές δεν είναι ο κιαρατάς;