Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Βγήκε κι απόψε το φεγγάρι*


Ο νομός Κορινθίας, όπως φαινόταν πριν από κάνα δίωρο από το νομό Αχαΐας.


Μετά βγήκε ο φέγγαρος: πανσέληνος παρά μία.



*... ο τίτλος μου μού βγήκε λιγάκι σε Γρηγόρη Πουλόπουλο. Να την πουλεύω γρήγορα!

Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Διαβάζετε, διαδίδετε τον Καζαμία! Γνωρίζει τα μελλούμενα!


Κατά τις παρελθούσες δεκαετίες, το μόνο βιβλίο που έμπαινε στα αγροτικά σπίτια ήταν «Ο μεγάλος Καζαμίας». Πρόκειται για μια κλασική ετήσια φτηνιάρικη «λαϊκή» έκδοση, συνήθως από τις Εκδόσεις Σαλίβερου, αν και αυτή που έχω στα χέρια μου είναι πιο πειρατική κι απ’ τον Κάπταιν Τζακ Σπάροου: δεν έχει ούτε μια διεύθυνση ή ένα τηλέφωνο. Στον ετήσιο Καζαμία, που έλκει το όνομά του από έναν ανύπαρκτο Ιταλό αστρολόγο, θα βρείτε το ημερολόγιο κι εορτολόγιο της χρονιάς, σύντομα ανέκδοτα, μπόλικες παροιμίες, ανούσιες εθνικοθρησκευτικές δοξασίες και υπενθύμιση για τις αγροτικές/κηπουρικές/κτηνοτροφικές δουλειές του κάθε μηνός.
Στους έντυπους Καζαμίες θα βρείτε και κάμποσες «προφητείες», κυρίως προβλέψιμα και δύσκολα επαληθεύσιμα γεγονότα. Για παράδειγμα, πριν αρκετά χρόνια, θυμάμαι τις «προφητείες» να περιορίζονται σε «Πολύνεκρο ναυάγιο αλιευτικού στον Ειρηνικό» (τρέχα γύρευε!), «Πραξικόπημα ανατρέπει αφρικανό δικτάτορα» (κάθε τόσο, όλο και κάποιος από δαύτους τρώει χώμα!) ή –πιο πρόσφατα- «Οικολογική καταστροφή στις ΗΠΑ» (Η B.P.  να ‘ναι καλά!) κ.ο.κ.
Πρόκειται, δηλαδή, για γεγονότα που συμβαίνουν συχνά, είναι δύσκολο να επαληθευτούν εάν δεν παρακολουθείς ειδήσεις και –κυρίως- δεν ενδιαφέρουν κανέναν από το target group αυτής της έκδοσης. Αυτά που αποκαλούμε «ευκολάκια» και «σιγουράντζες», δηλαδή.
 


Φέτος, όμως, ξεφυλλίζοντας τον Καζαμία στον οποίο ο πατέρας μου καταχωρεί τα ιατρικά του ραντεβού και τα όλο και αυξανόμενα μνημόσυνα φίλων και συγγενών, εντόπισα κάτι ενοχλητικά οικείο: για την 25η Μαΐου, ο πειρατικός μας Καζαμίας προβλέπει «Τραγωδία με λαθρομετανάστες στον Έβρο».
Πράγμα που, σύμφωνα με τα κριτήρια, τα οποία ήδη ανίχνευσα, σημαίνει ότι και ο πνιγμός ανθρώπων στα σύνορά μας έχει γίνει πλέον τακτικό και κοινότοπο φαινόμενο, το οποίο δεν ενδιαφέρει πλέον κανέναν και το οποίο, πιθανότατα, δεν θα το πληροφορηθούμε ποτέ, είτε συμβεί στο μέλλον είτε έχει ήδη συμβεί.
 


Και εάν και όποτε συμβεί ή συνέβη, μόνο ο Καζαμίας θα το ξέρει και οι φαντάροι και οι συνοριοφύλακες που θα επιφορτιστούν με το μακάβριο έργο της περισυλλογής των σορών.
Α, και εκείνοι που μάταια θα περιμένουν το τηλεφώνημα από τους δικούς τους ότι επιτέλους έφτασαν σώοι και αβλαβείς στη Γη της Επαγγελίας.
Ωραία κενωνία έχομε!

Τετάρτη 24 Απριλίου 2013

Φραγκόσυκα!



Για κέρασμα και για χάδια.


Πέρασα και το απόγευμα για μια διαφορετική ματιά...

Τρίτη 23 Απριλίου 2013

Ποιός Τζάκσον Πόλοκ και κολοκύθια;


 Τι να κλάσει, τώρα, ο Jackson Pollock; Σιγά τον καλλιτέχνη, και καλά!



Μια βολτίτσα εκεί που πρέπει και έτοιμο το έργο τέχνης!




Γιαμαρέλος, ρε! Γιαμαρέλος και τα μυαλά στα ρόλ-μπαρ!

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Κι ένα διασκεδαστικό και διδακτικό κουιζάκι τέχνης.
Quiz: Pollock or birds?

Δευτέρα 22 Απριλίου 2013

Άιντε, ρε Σπάιντερμαν, πάλι χάλια τα ΄κανες!



Από σούπερ-ήρωες, δεν συμπαθάω ούτε τον Σούπερμαν, ούτε τον Σπάιντερμαν, ούτε και τον Μπάτμαν.
Μόνο τον μπάρμαν εκτιμώ...

Πέμπτη 18 Απριλίου 2013

'Ανοιξη στο χωργιό.


Τα λουλουδικά του γείτονα ξεχειλίζουν από το παρτέρι.



Κι ο γερο-χαρδαλούπας πάντα περιμένει στην πόρτα της κουζίνας, 
μόλις μυριστεί πως άρχισε το μαγείρεμα.

Τετάρτη 3 Απριλίου 2013

Η ακάλυπτη εκκλησία της Γράμουστας.


Στη Γράμουστα, το ψηλότερο χωριό του Γράμου, πήγα πρώτη φορά το 2008.
Τότε είδα και την παλιά της εκκλησία, επάνω, που ακόμα έστεκε ξεσκέπαστη
από το 1946, όταν ο Βαν Φλητ («Στρατηγέ μου, ιδού ο στρατός σας!») είχε δώσει 
διαταγή να μην μείνει ούτε ένα κτίριο με στέγη στην περιοχή, 
για να μην βρίσκουν καταφύγιο οι αντάρτες του ΔΣΕ.
Οι κάτοικοι του χωριού (που μέχρι τότε ανέβαιναν μόνο το καλοκαίρι με τα κοπάδια τους),
έκαναν πολλά χρόνια να ξαναδούν το χωριό τους.
Ο Βαν Φλητ έχει γίνει από καιρό σκόνη αλλά η εκκλησία στέκει ακόμη.
Αριστερά της (νότια), μπορείτε να δείτε το καινούργιο προ-κατ εκκλησάκι.
Εδώ, βλέπετε την εκκλησία νότια της τριγωνικής πλατείας.
Είναι το μόνο κτίσμα χωρίς την κεραμιδιά στέγη.


 Πέρυσι ξαναπήγαμε στη Γράμουστα. Με τον «Τσακ Νόρρις» (επάνω).
Κάτω, βλέπετε τον βορεινό τείχο της εκκλησίας.


Όψη της εκκλησίας από τα νοτιοδυτικά.
(Μην γράψω ΝΔ και έρθει ο ... Μουρούτης!)


Κι ένα πιο ευρύ πλάνο, από τα νοτιοδυτικά επίσης.
Η Γράμουστα βρίσκεται σε αλπικό επίπεδο, όπως μπορείτε να δείτε.


Και το εσωτερικό της εκκλησίας.
Εντυπωσιακή τοιχοποιία, ε;


Και το φορτηγό με την μπλε καρότσα, που μου έκοβε τη θέα.
Καλός άνθρωπος ο φορτηγατζής αλλά το όνομά του μου δημιουργούσε άσχημους συνειρμούς για την περιοχή...