Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Κηπουρική στον καιρό της κρίσης






Τις ζαρντινιέρες μας τις είχα πρωτοπαινέψει πριν δυόμιση χρόνια.

Έκτοτε, πολλά έπαθαν οι δύσμοιρες.


Μέχρι προχτές, που κάποιες φιλότιμες κοπέλλες τις ξαναέφτιαξαν και τις ξαναφύτεψαν.

11 σχόλια:

demetrat είπε...

ποιός λέει πως η χαρά δεν έχει χρώμα;
δ

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Κι όσο αυτοί θα τις γκρεμίζουν, εμείς θα τις ξαναφτιάχνομε.
Περιττό να πώ ότι ο σιορ Νικήτας, ο δήμαρχος ντε, ούτε που ασχολείται με τον πεζόδρομό μας...

demetrat είπε...

έλα μωρέ ...δε το πιστεύω.
κακός σκύλος .κακός.
δ

ΠανωςΚ είπε...

Σκύλε, να 'ρθω να πιάσουμε το Μάη εκεί πέρα;
(μετά την πορεία εννοείται...)

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Και το ρωτάς, καλέ μ';
Α-πα-ραι-τή-τως!

ΠανωςΚ είπε...

Θα επικοινωνήσω εντός των ημερών για τα δέοντα...

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Θα βάλω μπίρες ζ'γκαντάμπζυξ΄!

Ανώνυμος είπε...

Από τις σπάνιες φορές που θα ήθελα να είμαι δένδρο... Για να με περιποιούνται με τόση φροντίδα οι 3 ευγενέστατες κυρίες...

Ββσλγς

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Λουλούδι μου του βουνού, εσύ!

kastalia είπε...

πολυ ωραιος ο κηπακος σας..με ωραια χρωματα..σερβιρετε κ καφε??θελω να πω ειναι δημοσιος χωρος??σκαει κοσμος για καφε??

Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα είπε...

Δημόσιος χώρος είναι. Και απέναντι έχει ένα (φτηνό) καφέ. Στην οδό Τσαμαδού, στα Εξάρχεια. Μόνο που ήδη κάποιοι έκλεψαν μερικά λουλουδικά...